Erós an 2017

Vagen aguestes prumères paraules a totes aqueres persones que son en espitau, ad aquera gent grana que non aurà arres tamb qui passar aguestes hèstes e sustot aguesti dies tant senhaladi, a totes aqueres persones que viuen aguestes hèstes (es de Nadau) tamb tristesa, tamb preocupacion o ben tamb pòur. Un rebrembe especiau a totes aqueres persones en qu’era salut ei era principau causa de preocupacion.

Un rebrembe especiau a totes aqueres persones que anticipen, ena sua vida, es diners a tota era resta perquè non saben sò que se pèrden.

Un rebrembe igual d’especiau a totes aqueres persones que meten er orgolh e era enveja peth deuant de tot perquè non saben sò que se perden.

Un rebrembe a totes aqueres persones qu’un dia veiràn qu’era salut, era ajuda as demés, era bona volentat e era practica deth perdon son peth dessús de tota era resta.

Quan guardi entà darrèr veigui era salut e quan guardi entà deuant desiri sò madeish qu’er an anterior, era salut.

A viatges non valoram sò qu’auem, sonque peth petit detalh que non pensam mès enlà. Mès, valorem tanben que beth dia pòt arribar a deishar d’èster nòste.

Deishem d’èster unicament materialistes e trebalhem toti e totes entà arténher ua comunitat mès igualitària, mès saludable, mès feliç, mès respectuosa e mès equitativa. Aguesta ei era societat qu’a de besonh Aran, aguesta ei era societat qu’a de besonh eth nòste País, Aran. Aguesta ei era escala de valors qu’auem de besonh entà crèisher, coma persones individuaus e coma colectiu. Es melhors desirs entad aguest an que tot just deman començarà! Ua abraçada e Visca Aran!