Non È Pòur

Non è pòur ath terrorisme jihaidista. Non è pour ath Salafisme. Non è pour ara Jihat. Non è pour … Non podem quèir en aquerò que es terroristes cèrquen. Non podèm quèir en panic e non podem quèir ena intolerància. Non podem quèir en racisme, entà demostrar qui ei mès fòrt, ne podem quèir en hèr ua analisi superficiau der atac patit en Barcelona e Cambrils. E sustot non podem generalitzar.

Encara a dia d’auè non sabem fòrça causes, mès les cau analitzar. Èm coma didec Samuel Hungtinton en un “choque de civilizaciones”? Èm coma escriuec Sygmund Bauman en ua societat tribal? Auem entrat ena condicion de societat postuma ara modernitat? Èm coma ditz Ulrih Beck ena dusau modernitat? Toti eri analitzen era societat des d’optiques que sense excepcion mos obliguen a actuar e analitzar es societats tamb variables individualitzadores peth dessús des colectives. Aguesta “individualitzacion” l’a descritz perfectament Ulrich Beck en un des sòns darrèrs libres.

Auè, Barcelona cridarà ben fòrt “Non È Pòur”. E nosati des d’Aran mos i auem d’íjer. Defensant es valors e principis que coma societat mos auem creat. Defensant, coma didec eth President Puigdemont, “ua manera de víuer”. Aguesta manifestacion, serà tanben un arregraïment. Un arregraïment as Mossos d’Esquadra, as Servicis d’emergéncies, ath sistema de salut, servicis sociaus, as taxistes volentaris, as vesins que dauriren era pòrta de casa sua ad aqueri qu’aquera net mès ac auien de besonh, as policies e còssi de seguretat e a totes aqueres persones que sense distincion de raça, sèxe o religion enfortiren es pilars dera nòsta societat entath ben común.