Eth repte d’Aran

Dejà a passat eth Referèndum, dejà a passat er 1 d’octobre. Tardaram ans en oblidar era barbàrie dera violéncia patida pera gent innocenta e gent pacifica que sonque desiraue mostrar era sua illosion, eth sòn sòmni o ben exercir eth sòn dret coma persona, votar. A nivèu sociau, polític, econòmic e territoriau s’a iniciat un canvi. Arren serà inmediat, arren serà apocalíptic ne arren serà fácil. Era inactivitat deth govèrn der Estat Espanhòu entà enténer sò que passaue en Catalonha les a sobrepassat. Ara, es dus govèrns sa’n de sèir a dialogar e a arribar acòrds. En Aran fòrça gent, sustot es capes d’ua societat exclusiva, an obviat es canvis que i està auent e sonque an pensat en sòn benèster. Tanben an estat sorpreses. Qui anaue a díder qu’en Aran se votarie? Qui anaue a díder que quasi dues mil persones anaríen a votar tamb totes es dificultats trapades? Qui anaue a díder qu’es partits polítics majoritaris non auien liejut sò que se ditz en carrèr? Demori qu’ua part importanta dera societat aranesa desvelhe e dèishe de pensar que “esto es mio” o “solo en lo mio”. Aran ei de toti e totes, des que mos sentem e defensam er aranesisme en clau Aran, ad aqueri que defensen er aranesisme en clau catalanisme e aqueri que defensen Aran en clau espanholisme e d’auti. Toti èm Aran. Er error perpetrat per Unitat d’Aran/PSC/PSOE de voler dar ua imatge de pensament únic en Aran a estat errònea e demori que non compòrte consequéncies economiques, senon les auram de demanar coma ei qu’an parlat en nòm de toti e totes. Ara, auem un repte colectiu, pensar en Aran e defensar Aran toti e totes, sense exclosions. Contonharè trebalhant en aguesta linha.