Gràcies, Jusèp Loís Sans

Gràcies President, Gràcies Jusèp Loís per aguesti ans de gestion, per aguesti ans d’estructuracion, per aguesti ans de trabalh e de luta ath capdauant dera Acadèmia e per ua vida consagrada ara nòsta lengua. Tu as estat e ès ua des pèces fondamentaus en mès naut reconeishement qu’a artenhut era madeisha, sustot damb aqueth pas qualitatiu que siguec qu’en Estatut d’Autonomia de Catalonha de 2006, er aranés, era lengua occitana, siguesse oficiau entà tota Catalonha. Eth miracle que hadie Catalonha en tot reconéisher coma pròpria ua lengua parlada o entenuda per 10.000 abitants en un contèxte de sèt millions e miei de persones ei quauquarren digne d’estudi a nivèu mondiau e constate era generositat deth pòble catalan e eth sòn govèrn cap ath pòble aranés e per extension occitan.

Segur que rarament se pòt trobar quauquarren de semblant enlòc. Tu Jusèp Loís joguès un papèr important efectiu e discrèt ath còp en tot eth procès. En moment deth redigit dera Lei der occitan, aranés en Aran, visquérem moments intensi e dificils de gestionar degut a diferéncies de critèri e segurament d’interèssi per part des diferenti gestors qu’auíem quauquarren a díder.

Tu, J.Loís damb coneishement de causa, damb rigor e damb solvéncia intellectuau sabís discernir e mercar çò qu’a estat e ei er esquelèt e ath temps era anma dera nòsta Acadèmia, ei a dider gessent dera nòsta lengua eretada, er aranés, damb tota era sua especificitat e sense renonciar bric ara sua esséncia, trascendir e dar cabuda ara rèsta dera lengua damb es milhors lingüistes e especialistes dera madeisha e que prenen part dera nòsta institucion. Eth non renonciar ara tradicion e ara riquesa des trobadors, ara riquesa d’ua des principaus lengües d’Euròpa qu’a mercat des dera Edat Mièja tota ua cultura e ua forma d’enténer era vida a estat primordiau e mos situe com um guidon, com um espolon de pròa navegant pes mars dera nòsta lengua. Eth nòste Institut d’Estudis Aranesi, damb es dues seccions, era Aranesa e era Estandart, son eth referent damb eth maxim estatus d’Acadèmia de tota era lengua occitana.

Es projèctes sus eth Diccionari, era Toponímia e sus eth Corpus Documentau an estat e an d’èster tres pilièrs importants en nòste devier propèr.Èm conscients deth papèr qu’auem jogat enquia ara d’èster era institucion que trebalhe, qu’ei era autoritat sus era norma e que ei assessora enes tèmes de lengua occitana a nivèu dera Val d’Aran, de Catalonha e der estat, dubèrti a collaborar damb d’autes institucions de França, d’Itàlia e d’a on sigue, mès damb tota era reponsabilitat que sabem qu’auem ath dessús.Sabent qu’eth nòste motiu d’existéncia damb er estatus d’Acadèmia ei degut e gràcies ara nòsta lengua, tanben èm sabedors que toti nosati auem ua volontat identitària e d’aquiu es nòsti passi entà auer creat era Societat Filiau d’Istòria, Patrimòni e Identitat. Eth projècte dera Istòria d’Aran, vam a sajar que sigue un referent anant a cercar es milhors especialistes sus cada tèma e damb eth desir de poder aportar nauetats gràcies ara investigacion. Gràcies e felicitacions President per tot çò qu’ as hèt.