Rebaishes

Ei era Lei d’Ordenacion deth comèrc minorista qui establís qu’es comunautats autonòmes fixen es donades concrètes des tempsades de rebaishes. I a dues sasons ua a començament d’an e era auta ar entorn des vacances d’estiu. Per aquerò a compdar deth dia 7 de gèr, data que recomane eth Conselh Assessor dera Generalitat en matèria de comèrç, mos trapam en periòde de rebaishes e s’alongue enquiath dia 6 de març.

Enguan ath quèir en dissabte eth prumèr dia de rebaishes a propiciat qu’es compradors/res anèssen entàs carrèrs comerciaus e s’aumplissen de plan gent. Bèth un des grani magazèms aprofitèc e dauric, tamb rebaishes, eth dia de Reis pera tarde. Aguestes rebaishes aurien de dar lòc ara gessuda des estòcs qu’an es establiments tamb ua reduccion deth prètz des productes qu’an estat ara venda un temps abans (un mes) e qu’eth client a podut veir e demorar-se as rebaishes tà crompar-lo, mès tostemp non ei atau, dilhèu ne lo trapes! Pensi qu’es productes rebaishats aurien d’auer era madeisha qualitat e garantia qu’auien a un prètz non rebaishat.

Mès d’un còp te trapes productes desfasats, apilerats, que non te dan cap tipe de fidança. I a botigues que trèn aqueri articles qu’an emmagazemats de hèr temps, calerie diferencia’c coma ua venda especiau.Eth factor economic e era inflaccion actuau hè que fòrça gent se demore as rebaishes tà aqueri aqueth producte desirat o qu’a de besonh. E parlant d’economia, tanben ei curiós que cèrtes botigues en epòca de rebaishes non acccèpten tarjeta de crèdit, quan era rèsta der an òc.

Sigue coma sigue, es que viuem en un pòble non auem aguest problèma, tot just auem quate botigues de facil accessibilitat e qu’ac long der an ja te hèn un descompde!.