N€ymar

Rebrembi quan era petit, toti volíem jogar a fótbol, toti volíem semblar-mos ath jogador deth moment. Eth fótbol ère un punt de trobada e a viatges se convertie en un punt de dinamitzacion sociau qu’auie coma vertadèr objectiu infondar-mos es valors que quinsevolh espòrt a en sòn vademécum. Rebrembi paraules coma: jogar en equip, esfòrç, sacrifici, valentia, tactica e d’autes. En cèrta manera, se mos convidaue a hèr deth fótbol er espòrt rei, er espòrt majoritari e un sentiment d’unitat colectiva ena defensa d’un pòble a trauèrs des mès nòbles valors dera societat que mos educaue. Podíem jogar a fótbol perque mos i podíem identificar, perquè ère barat e perquè hègem còlha entà passa-mos’ac ben.

Deth 2000 ath 2017, eth fótbol a patit ua transformacion grandiosa. Traspassi milionaris, contractes televisius milionaris, apòstes fotbolistiques, marketing e merchandissing coma prumèra hònt d’ingrèssi e tantes d’autes. Mès, en ua linha fina, s’a mantengut aquera escala de valors, eth sentit d’equip e er èxit collectiu.

Mès, eth fichatge de N€ymar per part deth PSG canviarà era forma d’enténer eth fòtbol, demori equivocar-me.

Se se confirmen tanben d’auti fichatges que podem liéger ena prensa esportiva aguesti dies, ja arren tornarà a èster igual. Es aficionats e seguidors d’aguest espòrt encara hèm uns romantics. Èm objectes de facila manipulacion a trauèrs dera gran pantalha e mos hènt combregar tamb quasi tot. Quan combregam tamb tot, arribam ath fanatisme.

Es clubs passaràn a èster empreses, es jogadors passaràn a èster productes, es que desiren manar en Euròpa passaràn a èster líders mediàtics e er espòrt sonque serà negòci. Eth perilh donques seràn toti aqueri joeni que voleràn èster productes e non fotbolistes. Mès americanisme e mens europeísme. Un error.