Erosa Hèsta

Auè ei un gran dia entath caplòc deth País, ei eth dia gran. Istoricament aguest dia ère motiu d’agermanament familiar e sustot comunitari. Un dia de reconeishement colectiu ara comunitat que le celebraue. Es valors mès grani deth dia de Era Hèsta se demorauen tamb passion, respecte e illosion peth conjunt. Ad aguesta escala de valors la aumenatjauen tamb un dia que nomenèren hèsta. Un dia de tradicions, costums, cultura e arrelament identitari a ua manera d’èster e de hèr. Eth convidat o ben eth que mos visitaue coneishie un pòble, un País. Tot plegat hè’c gran era Hèsta Major de Vielha.

Ad aguesta realitat, auè, li auem dat eth torn. Auè hèm Hèsta e li igem toti es auti elements comunitaris, vesiaus e identitaris que auem coma pòble. Ei ua gran Hèsta Major e era joenessa contunhe eth sòn compromís heredat de tantes e tantes generacions, les cau felicitar peth sòn trebalh en benefici dera comunitat. Ena actualitat, era globalizacion mos a individualitzat e era hèsta ei ua gran oportunitat entà adaptar-la auè tamb aquerò que siguec era esséncia mès genuina. Inclús era ciutadania, vedem en era Hèsta dies de hèsta entà marchar, viatjar o ben aprofitar. Non ei sò de madeish Era Hèsta, que ua hèsta que auer hèsta, auè tot se barreje.

Auem un repte per deuant entà hèr-la mès grana. Podem hèr-la de reconeishença internacionau, dar-li un sagèth e meter ath caplòc eth País tamb ua ensenha pròpia, coma dera nòsta identitat, era nòsta lengua e era nòsta istòria. Coma ac podem hèr? Toti amassa, sense exclodir ad arres e tostemp en benefici de toti e totes. Dejà auem ara joenessa, mos igem ad era?”