Aran, compromís e rèpte

Jean Giono escriuec en an 1953 un conde allegoric que se titulaue “Er òme que plantaue arbes”. Ei un conde qu’è reliejut aguesti dies e qu’ei plen de simbolismes tà mostrar enquia quin punt, ua persona, s’a un rèpte e un compromís, pòt transformar una realitat que poderie semblar inalterabla coma un desèrt, tà convertir-la en un lòc abitable.

Aran ei un país d’arbes; per sòrt non auem besonh de replantar-les, mèslèu, eth nòste besonh ei recuperar es prats. Totun, mès enlà des analogies, eth conde de Giono mos place deuant dera tesitura de com era politica pòt e a d’èster un instrument transformador dera realitat tà, en definitiva, milhorar era vida dera gent. E en aguest sens, eth rèpte, per gran que sigue, a d’auer sustot era fòrça d’un compromís personau e prigond que hèsque des petites accions un camin de transformacion.

Er an que ven se compliràn es 30 ans dera aprobacion dera prumèra Lei d’Aran, que se votèc en Parlament de Catalunya eth 13 de junhsèga de 1990. En aqueth moment, Aran recuperaue eth hiu dera sua istòria e iniciaue ua naua etapa tà restacar eth sòn present damb era sua identitat coma pòble. Damb aguest bagatge de 29 ans dera aprobacion dera Lei e 28 dera implantacion deth Conselh Generau d’Aran, enes eleccions deth dia 26 de mai, eth pòble aranés lancèc enes urnes dus messatges ben clars: eth prumèr que volie un cambi enes institucions que’an estat longament governades per Convergéncia aranesa, e eth dusau, que volier e vò cambis enes formes e enes contenguts dera governaça deth país. D’aquiu era grana profusion de partits que se presentèren enes listes tath Conselh Generau e, en aguest contèxte cau liéger ben es resultats de partits que, sense obtier representacion, aueren un nombre de vòts destacable.

Unitat d’Aran artenhec un 49’72% des vòts, çò qu’a permetut arténher era majoritat absoluta en Conselh Generau e en sies des nau ajuntaments aranesi. Per tant, era prumèra paraula que cau díder ei “Gràcies”. Gràcies a toti es òmes e hemnes qu’an votat es nòstes candidatures. Tanben, voi expressar un prigond arregraïment ad aqueres persones qu’an volut acompanhar-mos e dar eth pas tà presentar-se enes listes d’Unitat d’Aran. Sense eres e eth sòn compromís, era democràcia e era alternança serie impossibla. E tanben aguest arregraïment a d’èster extensiu a totes es persones qu’an estat presentes en aguest procès democratic en quaussevolh des candidatures presentades.

Ara, Unitat d’Aran a de gestionar aguesta confiança e tad aquerò cau auer ua idea clara de quin ei eth país que mos cau bastir e ua volentat hòrta que servisque ad aquera idea.

Ath long dera campanha auem reiterat de manèra insistenta que mos calie trebalhar sus quauques idees, idees sustot vinculades ara atencion as persones, as rèptes dera economia e as procèssi d’innovacion, der accès a servicis basics coma era viuenda, e era atencion a airaus coma eth paisatge e era sostenibilitat, valors totes eres capdaus en sègle XXI.

Mos cau transformar era confiança des vesins e vesies d’Aran en politiques eficaces que transformen e milhoren era sua vida. E aquerò vò dider èster comprometudi damb era nòsta societat, damb eth sòn progrès e damb ua idea de justícia sociau que mos permete créisher coma país e coma societat. Eth trebalh, er impuls, era volentat, er esfòrç, era imaginacion, era innovacion, era empatia damb e peth país e damb era sua gent non mancaràn.