Passapòrt COVID

A arribat un d’aqueri moments en que se creuen elements e variables contradictòries, eth dret dera persona a escuélher non metese era vacuna e eth dret dera persona a éster protegida, que ei era persona vacunada per còntra aquera que non en ei e met en risc era salut e era vida des demés. Eth TSJC a dat per bona era obligatorietat plantejada peth govèrn de Catalonha a partir d’ara qu’entà entrar en bars, restaurant e gimnassi s’age de besonh auer estat vacunat/da entà poder-i accedir en tot presentar eth Certificat COVID. En França a un servidor dejà hè dies qu’ac hè de hèr.Se hèm cas as estadistiques de vacunacion, que son dubèrtes, auem que quasi eth vueitant cinc per cent dera poblacion, major de setze ans, ei dejà vacunada.

Per tant non i aurie d’auer ua anormalitat ara ora d’assomir aguest prètzhèt entà contunhar tamb era nòsta normalitat. Segurament liejaram critiques e denuncies apelant a drets, que torni a díder entren en contradiccion mès qu’an estat juridicament avalats. Mès, auè parlant tamb un trebalhador dera osteleria me plantejaue un element de contradiccion important; se un trebalhador/a non ei vacunat –acuelhent-se ath sòn dret fonamentau– pòt trebalhar se en aquera activitat economica, bar, restaurant o gimnàs, requerissen deth passapòrt COVID entà entrar? Era condicion deth passapòrt COVID ei plantejada iniciaument entà catorze dies, era pregunta qu’en sorgís donques ei; an de méter es negòcis ua persona entà vigilar exclusivament aquesta condicion entad aguest periòde? O serà mès long? Ajudem ara osteleria e ar entreteniment esportiu.