Escòla

En començar mès lèu eth cors escolar, semble qu’enguan er ostiu ei mès cuert e intens, entenut aguest coma periòde vacacionau, aumens de temps entà un màger léser, mès entad aqueri que, totun, le poguen gausir. Sigue coma sigue, percebem que i agut mès talents de léser, de vacances, e en ensem, deth gòi que supausen entara vida, incrementadi dilhèu per un orizon que mos pinten nere entara tardor. A despiech qu’en ua logica capitalista, eth léser ei, en generau, mau vist, pr’amor qu’ei temps perdut entara explotacion, eth guanh e, en fin, eth sistèma, ara aguest qu’ei un miratge, pr’amor dera connectivitat permanenta, dera mobilizacion totau, coma ditz bèth pensador, per miei des dispositius mobils, que mos permeten èster disponibles a tota ora, toti es dies dera setmana.

Jamès auíem agut tan a man eth món, mès jamès eth món mos auie dominat tant. D’aguesta forma, eth déuer deth trabalh ei ua obligacion que sentem ineludibla, “damb independéncia de en qué consistís aguesta”, rebrembe Max Weber en Era etica protestanta e er esperit deth capitalisme, a on detalhe coma er ascetisme calvinista a determinat eth desvolopament d’estil de vida capitalista, pr’amor qu’ei era activitat çò que servís entà aumentar era glòria de Diu e, per aquerò, aguest protestantisme s’adrece “damb totes es sues fòrces, contra eth gòi despreocupat dera vida”. Per contra, entath catolicisme, en tot recuélher era tradicion de Tomàs d’Aquin, era caritat transcendirie era dificultat, e se la suprimís “encara ei mès meritòria”, pr’amor qu’era vertut consistís en realizar eth ben, mentre qu’eth léser permet era vida contemplativa, superior ara activa, a on mès important qu’er esfòrç mentau, ei era comprenença des causes, eth descurbiment dera realitat.

Totun, léser se ditz en grèc skholè, en latin schola, ei a díder, escòla.