Bobin

Non sabi coma, mès arribè aguest noveme ara òbra de Christian Bobin, un autor fòrça desconeishut en casa nòsta. Tot just que la començaua pera biografia particulara de Sant Francés d’Assís, aperada Eth plan baish, deth francés Le très-bas e revirada ath castelhan coma El Bajísimo, en contraposicion ath plan naut e totpoderós damb eth quau solem identificar ad Aqueth que, totmisericordiós, devenguec eth mès petit de toti. E atau, me susprenec era sua mòrt, que signifiquèc ua sòrta de revelacion.

Tot ei particular en Bobin, pr’amor qu’era sua pròsa ei poetica, lirica, e tanben assagistica, damb paraules delicades e mesurades, damb frases braques que cau tornar a liéger per pura delectacion e eth besonh de sauvar-les en còr deth pensament. Er escrivan comprenie era vida poeticament, pr’amor qu’atau “se sage d’auer un vestit de lenguatge e d’anma que reviscòle era vida”, responie en ua entrevista. En aguesti dies d’Auents, es sues paraules prenen especiau relevància quan escriu que “i a quauquarren en món que resistís ath món, e que non se tròbe enes glèises n’enes cultures n’ena idèa qu’es òmes se formen d’eri madeishi, coma èsters seriosi, adults, rasoables, e aguesta causa non ei pas ua causa, senon Diu, que non pòt èster contengut mès qu’enes cançons infantiles, ena sang perduda des praubi o ena votz des senzilhs”, pr’amor que tostemp i a un mistèri que se mos escape, pr’amor que i a un Diu que ven e “ven a minjar enes sues mans despolhades”.

Eth Diu d’Il poverello, mos ditz Bobin, ei eth dera praubesa de Diu, deth que parle en silènci e deth que parle Francés as audèths e a Clara, pr’amor qu’ei amorosit, e “quan èm amoriscadi sonque parlam ath nòste amor”. Totun, er amor ei eth nòm vertadèr dera beresa, damb eth que s’expressèc Crist, segontes er amorós poèta.