Ratzinger

Rebrembi viuament eth vòl der elicoptèr blanc sus era ludenta copòla de Sant Pèir damb eth papa Benet XVI laguens, aqueth que decidic, e anoncièc en un discrèt discurs en latin, deishar-ne d’èster, eth prumèr en sègles qu’ac hadie. Aguesta imatge, ena societat actuau der espectacle, se la restaquèc alavetz, ara hè dètz ans, damb er inici deth film La dolce vita, de Fellini, en qué un elicoptèr transpòrte a Crist Redemptor sus era Roma des obrièrs enes barriades en construccion e d’ues simpatiques gojates que prenen eth solei en ua terrassa, mentre se susprenen en veir dessús, en cèu, ath Sauvador, era fe en quau tant suenhèc Joseph Ratzinger, damb perdon dera frivolitat. Mès, atau èm, tan lèu mos arribe era ironia d’un Jesús esculpit que vòle coma un audèth sus era vila etèrna, virada ara rason scientifica e tecnica, coma admiram era valentia seriosa e pregona deth Papa que s’en va, antic prefècte dera Congregacion entara Doctrina dera Fe, uns des intellectuaus dera fe mès subergessents dera nòsta epòca, autor d’un potent magistèri, que poderie sintetizar-se ena fòrça der amor ena vertat.

Eth papa emerit ara defuntat ei reconeishut per òbres coma Introduccion ath cristianisme, de 1967, o era sua darrèra sus Jesús de Natzarèt, sosmetudes tanben ath normau debat teologic, d’ara e ager, per part d’autors que l’an coma referent ena sua òbra. “Er amor ei ua fòrça extraordinària qu’a era sua origina en Diu”, escriu ena darrèra enciclica. Ena pensada de fe e rason, que tant amassèc, “era saviesa religiosa e filosofica” des Magues, que venguem de celebrar, ei tanben ua fòrça que met en camin as persones de cap tara vertat.

En miei dera umanitat, qu’ara viu ua modernitat en roeïnes, “Diu inaugure en Jesús un nau començament que non ei producte dera istòria umana, senon un don deth cèu”, ath quau aspire er òme der elicoptèr.