Pòurs

Era apocalipsi actuau, coma revelacion d’aguesti tempsi, ven mercada pera guèrra d’Ucraïna, era menaça d’ua tresau guèrra mondiau, era latenta guèrra heireda qu’a coma protagonistes Estats Units e China, en ua competicion non sonque armamentista senon tanben peth domèni tecnologic e innovador en encastres coma eth dera intelligéncia artificiau, era longa crisi der Estat de benèster, damb era sua contestacion en places coma era francesa, era pòur d’ua naua crisi financèra endonviada tot just aguesta setmana. E tot açò ei ben amanit damb er encariment dera vida vidanta, era precarietat laborau, er apilerament des deutes des familhes e era desconfidança de cap tara esfèra politica, damb es consequents moviments populistes que meten en risc es institucions democratiques, tanben fòrça incomprenudes dauant der increment dera sua complexitat burocratica. Aguest scenari conforme çò qu’eth sociològ Heinz Bude definic coma era societat dera pòur, en 2014, fòrça abantes, per tant, d’ua impensabla pandèmia que mos a estordit a toti e a afectat tant ara salut mentau, ja comprometuda pes maus deth jo fragil, er isolament, er individualisme e ues relacions interpersonaus fòrça efimères.

Aguestes pòurs, ben concrètes, a diferéncia dilhèu dera angoisha existenciau (mès difosa), son ath delà compartides per totes es classes sociaus, segontes Bude. Mès, tath sociològ, era pòur, que consistís en ua reaccion ara percepcion d’un perilh, canse, e açò tanben consumís energia. Valerie era pena d’amassar es energies entà, laguens des nòstes capacitats, hèr possible eth principi de tot prètzhèt sociau: que sonque podem individualizar-mos en societat, que mos auem de besonh es uns as auti, dubèrti a çò de nau que sauve.

Dera societat dera pòur calerie sajar era societat dera esperança.