Orlando

Händel aquerís un aute ton ena opèra Orlando, ua des prumères representacions musicaus sus era pèrta deth cap d’un protagonista, damb ressonàncies deth Quixòt e Hamlet. Era guèrra qu’ei tostemp causa fotuda, e dèishe sequèles insauvables as sues victimes, coma eth soldat superviuent que ven d’èster en camp de batalha. Aquiu deuec apréner çò que liegem ena epica Era esperança, d’André Malraux, sus er esquadron republican: “Manèl prenec consciéncia qu’era guèrra ei hèr çò que cau entà que tròci de hèr entren en carn viua”. En aguesta representacion deth Teatre Reiau, eth soldat Orlando torne entifonat damb es rèstes d’un uniforme de camuflatge e es armes qu’encara sauve en un apartament de plaja, a on arren torne a èster egal. En garatge de casa, damb un coche cargat d’equipatge, se còtz era sua desgràcia. En lòc de trobar a ua pacienta Penelòpe, era sua aimada Angelica, que desire qu’er amor sigue frut d’ua decision e non deth destin, premanís era sua partida damb Medoro, qu’ath temps manten un affaire damb Dorinda. Aguesta la encarne era soprano Giulia Semenzato, que demore en ua caravana entorada de bèra palmèra californiana, e mos balhe es mielhors interpretacions, amassa damb eth conselhèr aulic Zoroastro, eth baritòn Florian Boesch, ua sòrta de Deus ex machina bipolar, e ua orquèstra dirigida per Ivor Bolton. Mentre anime a Orlando ar art deth diu Mart, eth mag protegís as personatges dera ira deth shivalièr vengut a mens, enlhoquit, en sòn estat d’estrès postraumatic. Händel seguís ua narrativa fòrça modèrna, qu’acompanhe ací Claus Guth damb ua scèna contemporanèa ar estil de Taxi Driver, de Martin Scorsese. Ua combinacion qu’era musica barròca sòl tolerar fòrça ben, coma sonque ac sap hèr era bona musica, universau e, per açò, tà toti es tempsi, lòcs e gent.